بررسی پراکنش و آمیختگی اجتماعات جنگلی مانگرو در رویشگاه سیریک ـ استان هرمزگان

رویشگاه سیریک در استان هرمزگان رویشگاه منحصر به فردی است که توده های چندل(rhizophora mucronata) در کنار توده­های حرا (avicennia marina) جنگلی آمیخته را پدید آورده اند و علاوه بر ساختار جنگلی متفاوت، جلوه های زیستی متمایزی از دیگر رویشگاه های مانگرو کشور نیز در آن­ها دیده می شود. بررسی های اندکی با استفاده از داده های دورکاوی و کار میدانی در ارتباط با وضعیت آمیختگی، وسعت و پراکنش این دو تودة مانگرو در کشور صورت گرفته است و تفسیر جایگاه هر توده در رویشگاه، روند تغییرات تراکم و آمیختگی از خشکی به دریا و در حاشیة خورهای کوچک و بزرگ نقش به سزایی در مدیریت حفاظتی و توسعة این رویش های ساحلی ایفا می کند. این مطالعه با بررسی موضوع یادشده با استفاده از داده های ماهواره ای و پایش میدانی به انجام رسیده است. در این مطالعه با استفاده از تصاویر ماهواره ای irs سال 2004 و نمونه برداری میدانی، پراکنش و ترکیب گونه های چیرة رویشگاه مانگرو سیریک مشخص شد. بررسی ترکیب جنگل های مانگرو در این رویشگاه نشان داد در این منطقه سه نوع تودة جنگلی وجود دارد؛ چندل خالص اغلب در کنارة خورهای اصلی و در تماس با آب های آزاد، تودة خالص حرا در انتهای رویشگاه در جبهة خشکی و گاه در حاشیة خورهای فرعی و تودة آمیختة چندل و حرا در بین این دو تودة دیدة می شود. نتایج بررسی پراکنش اجتماعات مانگرو در این رویشگاة نشان داد از سمت شرق به غرب رویشگاه، استقرار توده های چندل بیشتر می شود و با نزدیک شدن به خورهای بزرگ توده های چندل چیرگی بیشتری می یابند. مساحت توده های یادشده با استفاده از موقعیت یاب جغرافیایی بر روی زمین و انتقال آن برروی تصاویر ماهواره ای زمین­مرجع­شده با دقت 6/33 متر مربع محاسبه شد. توده­های خالص حرا، توده­های خالص چندل و توده­های آمیخته به­ترتیب 6/272، 9/43 و 7/326 هکتار مساحت دارند و در مجموع وسعت رویشگاه جنگلی سیریک در این بررسی 2/643 هکتار است